நாகம் பூசித்த நயினைஅம்மன். ஒருபண்பாட்டுக் கோலம் 4

மணிபல்லவம் என்றும், நாகதீபம் என்றும், வரலாற்று நூல்களில் விழிக்கப்பட்ட நயினாதீவுக்குப் பெருமை சேர்ப்பது, அத்தீவிலுள்ள நாகபூசணி அம்மன் ஆலயமாகும். பன்னெடுங்காலமாக இத்தீவின் மக்கள், தொழில் நிமித்தம் வௌ;வேறிடங்கள் சென்றபேர்தும், நாகபூசணி அம்மனின் திருவிழாத் தொடங்கிவிட்டதென்றால், நயினாதீவிற்குத் திரும்பி விடுவார்கள். யாழ்ப்பாணத் தீபகற்பகத்தை அண்டியிருக்கும் சப்த தீவுக்கூட்டங்களின் மக்கள் பலரும், வணிகர்களாக நாட்டின் பல்வேறு திசைகளிலும் நிலைகொண்டிருந்தார்கள். அம்மக்ள் சமுகத்தின் பொதுக்குணாம்சமாக இது காணப்பட்டபோதும், நாகபூசணியம்மன் திருவிழா அதற்கப்பாலும், முக்கியத்துவம் பெறும். சென்ற 26ந்திகதி முதல் ஜுலைமாதம் 10ந்திகதிவரை (ஆனிமாத வளர்பிறைப்பிரதமைத்திதி முதல் ஆனிமாதப்பூரணை ஈறாக) நயினாதீவு நாகபூசணியம்மனின் திருவிழா நடைபெறுகிறது. அதை நினைவுபடுத்தி வேறுபல பதிவுகள் எழுதப்பட்டிருந்தபோதும், இவ்வாலயத்தின் தோற்றம் குறித்த மற்றுமொரு பார்வையாக, அத்தீவுறை மக்களின் மனநம்பிக்கையின் மற்றுமொரு நிலையாக, இப்பதிவினை இடுகின்றேன்.

தமிழின் காப்பியங்களில் ஒன்றான மணிமேகலையில், மணிபல்லவம் எனக் கூறப்படுகின்ற இத்தீவில் கண்ணகைத்தெய்வ வழிபாடு இருந்ததாக பல்வேறு சந்தர்ப்பங்களில் வாசித்திருக்கின்றேன். (ஈழத்தில் கண்ணகை வழிபாட்டுப்பாரம்பரியம் தொன்மைமிக்கதொரு வழிபாட்டுப்பராம்பரியமாக இருந்து வந்துள்ளது. இதுபற்றி பிறிதொரு சந்தர்ப்பத்தில் விரிவாக நோக்க எண்ணமும் விருப்பமும் உண்டு.) ஆனால் நான் இங்கே சொல்லவிருப்பது இத்தீவின் மக்களிடையே செவிவழிக்கதையாகப்பரவி, ஆழமான நம்பிக்கையாக உறைந்துவிட்ட ஒரு பண்பாட்டுக்கோலத்தை.

முன்னொருகால் இத்தீவின் வணிகர் ஒருவர் வர்த்தக நோக்கில், வத்தை என்று சொல்லப்படுகின்ற பொதிகள் ஏற்றும் பாய்மரச்சரக்குப்படகில் இத்தீவிருந்த பயனித்தபோது, கடலின் நடுவில் தெரிந்த பாறையொன்றில், கருடன் ஒன்று இருந்து ஆர்பரிப்பதைக் கண்டிருக்கிறார். அவர் தன் படகினை கருடன் இருந்த பாறையை அண்மித்ததாகச் செலுத்த கருடன் மேலெழுந்து பறந்துவிட்டது. ஆனால் அப்போதுதான் அந்த அதிசயத்தை அவர் கண்டார். கருடன் இருந் பாறைக்கு எதிராக இருந்த மற்றொரு பாறையின் இடுக்கில் ( இன்றும் இக்கடற்பகுதியிலுள்ள இருபாறைகளை, அப்பாறைகள் என்றே அடையாளங்காட்டுகின்றார்கள்.) மறைந்திருந்த ஒருநாகம் வெளிப்பட்டு நயினாதீவை நோக்கி நீந்துகிறது. அதன் வாய்பகுதியில் பூ ஒன்று தென்படுகிறது. ஆச்சரியத்தோடு தன் அன்றாடவேலைகளுக்குள் மூழ்கிவிட்ட வர்த்தகர், அன்றைய பொழுதினை நிறைவு செய்து தூக்கத்திற்குச் சென்று விட்டார். தூக்கத்திலிருந்த வர்த்தகரின் கனவில் தோன்றிய அம்மன், நயினாதீவில், குறிப்பிட்ட இடத்தில், தான் சுயம்புவாகத் தோன்றியிருப்பதாகவும், தனக்கு ஆலயம் அமைக்கும்படிகோரியதாகவும், அதன்பின் வர்த்தகர் ஊர்மக்களிடம் இக்கனவைக் கூறி, ஆலயம் அமைத்ததாகவும், அதன்பின் அவர் தொழில் சிறந்து வாழ்ந்ததாகவும் சொல்வர்.

இப்படி ஆலயம் அமைந்தபின்னும், அதற்கு முன்னதாகவும், காலைவேளைகளில் சுயம்புவாக எழுந்த அம்மனின் மேற்பகுதியில், அன்றலர்ந்த மலர் ஒன்றிருப்பதைக் கவனித்த பலர் இது எவ்விதம் வருகின்றதென ஆச்சரியமுற்றவேளையில், நயினாதீவிற்கு அண்மித்துள்ள மற்றொரு தீவான அனலைதீவிலிருந்து ஒரு நாகம் பூவோடு கடலில் நீந்தி வந்து ஆலயத்துள் செல்வதைக் கண்டிருக்கின்றார்கள். அனலைதீவின் தென்பகுதிக்கரையை புளியந்தீவு எனச் சொல்வார்கள். இப்புளியந்தீவில் நாகேஸ்வரன்கோவில் எனும் சிவாலயம் ஒன்றுண்டு. அக்கோவிலின் வழிபாட்டு ஆரம்பம், ஆலயபிரகாரத்திலுள்ள அரச மரமும் வேப்பமரமும், இணைந்திருக்குமிடத்திலுள்ள புற்றிலுள்ள நாகத்தினை வழிபாடு செய்வதிலிருந்து ஆரம்பமாகிறது. இப்புற்றிலுள்ள நாகமே தினந்தோறும் நயினாதீவிலுள்ள அம்மனைப் பூக்கொண்டு வழிபாடியற்றி வந்தது என்பது மக்கள் நம்பிக்கை.

இந் நம்பிக்கை தொடர்பாக எனக்கும் ஒரு சுவையான அனுபவமுண்டு. 80களின் நடுப்பகுதிகளில், என் மகன் பிறந்து ஒரு வருடமாகயியிருந்த வேளையில், என் பாட்டனார் காலத்திருந்தே தொடர்புபட்டிருந்த இக்கோயிலுக்கு என்னை மனைவி பிள்ளையை அழைத்துச் சென்று வருமாறு பெற்றோர்கள் கூறினார்கள். இராணுவக் கெடுபிடிகள் குறைந்த ஒரு சமாதான காலமாக அமைந்திருந்ததால், நர்னும் மனைவி பிள்ளையுடன் அக்கோவிலுக்குச் சென்றோம். அங்கே நின்ற ஊர்மக்கள் என்னை யாரென்று அறிந்துகொண்டதின்பின் அக்கோயில்பற்றியும், அங்கே புற்றிலுள்ள நாகம் பற்றியும், கதைகதையாகச் சொன்னார்கள். சொல்லும்போது ஒன்றைக்கவனித்தேன். அவர்கள் நாகத்தை பாம்பு என அஃறினையில் குறிப்பிடவில்லை. '' பெரியவர் இப்ப ஆச்சியிட்ட (நயினை நாகபூசணி கோவிலுக்கு) போயிருப்பார். உமக்குப் பலனிருந்தா காணலாம் '' என உயர்திணையில் நாகத்தை விழித்துக் கதைத்தார்கள். ''சரி எப்பவோ நடந்திருந்தாலும், இப்பவும் அப்பிடி நடக்குமா? அந்தப்பாம்புதான் உயிரோட இருக்குமா? '' எனக்கேட்ட என்னை ஒரு விசமத்தனமான சிரிப்போடு பார்த்தார்கள். சண்முகம் என்ற பெரியர் சொன்னார். '' நீர் நம்பையில்லைப்போலும். ஆனா அன்றைக்கு அம்மனுக்கு பூக்கொண்டுபோன அதேயாள் இன்னமும் இங்கதான் இருக்கிறார். தினசரி அம்மனிட்ட அவர்போய்த்தான் வாறார்..'' அவர் அப்படிக் கதைத்துக் கொண்டிருந்தபோது, நான் அந்தமரத்தடியையும், புற்றினையும் சுற்றிப்பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். திடீரென என் கால்களை உரசியவாறு, குருவிபோன்ற ஆனால் சற்று நீளமான ஒரு உருவம் புற்றுக்குள் வேகமாகச் சென்று மறைந்தது. நான் சற்றுப் பயந்து தடுமாறினேன். பக்கத்தில் நின்றவர்கள் ''பார்த்தீரே கண்ணுக்கு முன்னால் வந்து தன்ன காட்டியிருக்கிறார். இனியும் நம்பமாட்டீரோ? '' எனக்கு என்ன பதில் சொல்வதென்று தெரியவில்லை. இந்த நாகம் பூசனை செய்தபடியால்தான், நயினாதீவு அம்மன் நாகபூசணிஅம்மன் எனப்பெயர் பெற்றதாகச் சொல்வார்கள்.

நயினாதீவிற்குச் செல்வதாயின், யாழ்ப்பபாணத்திலிருந்து தரைப்பாதை வழியாக புங்குடுதீவு, இறுப்பிட்டி(மதி.கந்தசாமியின் ஊரென்று எண்ணுகின்றேன்,) அல்லது ஊர்காவற்றுறை, ஆகிய கரைத்துறைகளில் ஏதாவது ஒன்றுக்குச்சென்று,அங்கிருந்து படகுப் பயனம் மூலம் நயினாதீவு செல்லவேண்டும். இக்கடற்பயணம் பழக்கப்படாதவர்களுக்கு சற்றுப் பீதி தரும் பயண அனுபவமே. அதிலும் குறிப்பாக ஏழாற்றுப்பிரிவெனும் கடல்பகுதியில் படகு தள்ளாடும் போது கலங்கா மனமும் ஓர்கணம் கலங்கும்.

குழந்தையற்றவர்களின் நேர்த்திப்பிரார்த்தனையும், என்நாளும் இங்கு நடைபெறும் அன்னதானமும், பிரசித்தி மிக்கவை. இன்னுமொரு விடயத்தையும் குறிப்பிட வேண்டும். இந்த இரண்டு தீவுகளிலும், பாம்புகள் சாதரணமாகத்தென்படும். யாரும் அவற்றைத் துன்புறுத்த மாட்டார்கள். இதுவரையில்பாம்பினால் யாரும் தீன்டப்பட்டதுமில்லை. இக்கோவிலின் தீர்த்தம் நடைபெறும் ஆனிமாதப் பூரணைஇரவில், மேலைத்தேயர் இவ்வாலயத்தை அழித்த போது, தானாகவே உருண்டு சென்று கடலில் அமிழ்ந்த செப்புத்தேரின் கலசம் தெரியுமெனச் சொல்கின்றார்கள்.


வாழ்வின் சோபை குன்றிப்போன அத்தீவில், மக்கள் கொண்ட நம்பிக்கைப் பண்பாட்டுக் கோலங்களாவது வாழட்டும்.


தேரேறி வரும் தேவியை வேண்டி கவிஞர் புதுவை. இரத்தினத்துரை கோர்த்த கவிமாலையை, எங்கள் கலைஞன் வர்ண. ராமேஸ்வரன் பாமாலையாகச் சூட்டியிருக்கின்றான். கேட்டு இன்புற அருகேயுள்ள ஒலிப்பொறியில் ( Stickam Player) 1 வது பாடலைத் தெரிவு செய்யுங்கள்.