நாகூர் தர்க்கா - பண்பாட்டுக்கோலம். 3

திருகோணமலையிலிருந்த போது, இஸ்லாமிய நண்பர்கள் நிறையவே இருந்தார்கள். அவர்களோடு ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் மசூதிக்குச் செல்லும் சந்தர்ப்பம் கிடைத்திருந்தது. பின் ஒரு தடவை கொழும்பில் உள்ள பள்ளிவாசல் ஒன்றுக்கு உறவுக்காரப் பையன் ஒருவன் அழைத்ததின் பேரில், சென்றிருந்தேன். இவற்றைத் தவிர இஸ்லாம் மதத் தலங்கள் பற்றிப் பெரிதாக அறிந்ததில்லை.

இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்னர் தமிழ்நாட்டுப் பயனத்தில், அன்னைவேளாங்கன்னி ஆலயத்திற்குச் சென்று திரும்பும் போது, எங்கள் வாகனச்சாரதி கேட்டார் நாகூர் தர்க்காவிற்குச் செல்ல விரும்புகின்றீர்களா ?என்று. கேட்ட மாத்திரத்தில் நான் உசாரானேன். தமிழ்நாட்டில் மூன்று மதப்பிரிவினரும் ஒற்றுமையாக வாழும் மாவட்டம் எனக் கேள்விப்பட்டிருந்ததாலும், இலங்கை வானொலியில் இஸ்லாமிய கீதங்கள் முலம் நாகூர் ஹனிபாவின் பாடல்களில் ஒரு ஈர்ப்பு ஏற்பட்டிருந்ததாலும், நாகூர் தர்க்கா செல்லும் ஆர்வம் என்னுள் எழுந்தது.

எங்கள் வாகனம் தர்க்கா முன்நின்றது. இலங்கையில் ஒரு முஸ்லீம் பகுதியைக் காணும் போது தென்படும் காட்சிகளோடு, ஏனைய மதப்பிரிவினர்கள் சகஜமாக கலந்துறவாடும் காட்சியும் தென்பட்டது.
தர்க்காவிற்குள் இறையருட்கலைஞன் ஹனிபாவின் பாடலோடு செல்வோமே.

ஒரு தர்க்காவிற்குள் செல்ல முன்னதான உடற்சுத்திகளை நிறைவு செய்துகொண்டு உள் நுழைந்தோம். பிரமாண்டமான தூண்களுடன் கூடிய மண்டபம். எங்கும் விரவி நின்ற சுகந்தம். பழைமை சான்ற பெரும் வாசல் நிலைகள். நிலைகளின் வேலைப்பாடுகளில் யாழித்தலைகூட இருந்ததாக ஞாபகம். ஒரு வாசலில் வந்ததும், வாகனச்சாரதி சொன்னார். சற்றுப் பொறுங்கள் நான் தொழுகை செய்துவிட்டு வருகின்றேன் என்று. ஆம் அவரொரு இஸ்லாமியர். நாங்களும் சம்மதித்துவிட்டு சூழலை நோக்க, சாரதி உள்ளே தொழுகைக்காகச் சென்றார். மண்டபத்தில் மயிற்பீலி சோதிடம், மருத்துவம், மாந்திரீக நூற்கயிறு, என்பன செய்வதாக பலர் அமர்ந்திருந்தார்கள். ஆனால் அமைதியும் இருந்தது.

சாரதி தொழுகை முடிந்து வந்ததும், நாங்கள் தர்காவிற்கு வெளியே வரத் தொடங்கினோம். தர்க்காவின் வெளிப்புறத்தில், சிலர் தர்மம் செய்யும் வண்ணம் கேட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள். தமிழ்நாட்டில் அநேக ஆலயங்களின் முன்னால் இவ்விதம் தர்மம் கேட்பவர்களைக் காணக்கூடியதாக இருப்பதால் நாம் அதைப் பெரிதாகக் கவனிக்கவில்லை.

வாகனத்தில் புறப்பட்டபின்தான் சாரதி சொன்னார், தர்க்காவின் வெளியே தர்மம் கேட்டுக் கொண்டிருந்தவர்கள், உண்மையில் வறியவர்கள் அல்ல, வசதிபடைத்தவர்களே. ஆனாலும் நபிகளின் கட்டளையொன்றை மேற்கொண்டு, தினமும் ஒருவேளையாவது யாசித்து , உணவருந்தும் வழக்கத்தை அவர்கள் கொண்டுள்ளார்களென. இதற்கு மேல் அவரால் அது பற்றிய விபரங்களைத் தரமுடியவில்லை. அங்கிருந்து புறப்பட்டுவிட்டதால், அதுபற்றி மேலதிகமாக யாரிடமும் கேட்டுத் தெரிய முடியவில்லை.

இஸ்லாமிய மார்க்கத்தின் ஏதோவொரு பண்பாட்டுக்கோலத்தை உள்ளடக்கிய அச்செயல் குறித்து இன்னமும் அறிந்துகொள்ள முடியவில்லை. இங்கே தமிழ்மணத்தில் வலம் வரும் நண்பர்கள் யாராவது உண்மையில் அப்படி ஒரு நடைமுறை அங்குளதா? அப்படி இருப்பின் அதன் காரணம் அல்லது பொருள் யாதெனத் தெரிந்திருப்பின் சொன்னால் நாமும், நம்மோடிணைந்தவர்களும், அறிந்துகொள்ளக் கூடியதாகவிருக்கும். ஒரு மார்க்கத்தின் உட்பொருளுணரமுடியும். சொல்வீர்களா நண்பர்களே?